GÖZLERİNDE BOĞULDUM
Gözlerinde boğuldum, bakışlarında gömüldüm aşka
Son umudum, son erkeğim, sonum olur musun?
Yüreğim meskendir sonsuza dek sana ve sevdana
Gülüşüm, gözyaşım, gözbebeğim olur musun?
Uzak umutları, biçare hayalleri bir kenara bırakıp
Hücrelerime ektiğim tohum, sevdamla suladığım toprak;
Dört mevsim açan çiçek, hiç batmayacak güneş;
İmkânsız aşk değil, ruhumdaki asıl gerçek olur musun?
Cennetten eşsiz bahçe, karanlıkta özlenen ışık;
Yıllarca umutla beklenen ve vakitsizce gelen bir gönül dostu;
Kanayan kalbime derman, uykusuz gecelerime masal;
Hayata küskün deryama mutlu bir yakamoz olur musun?
Ben sana “CAN” dedim, bir canın da sonu var bilirim;
Ölsem de beni yaşatacak sevap, hiç eksilmeyecek şefkat;
Çoğaldıkça çoğalan, huzura boğan, ruha dolan ibadet;
Annemden dökülürmüşçesine karşılıksız, tertemiz bir dua olur musun?
İnan çok şey beklemiyorum senden, isteğim ufacık bir dünya
Kocaman kalbinde bana ayıracağın, hiçbir zaman bırakmayacağın
Hayallerin, aşkın, umutların, her şeyin, dünyan olmak;
Yanıtsız sorularına cevap, bitmez sandığın sorunlarına çözüm bulmak istiyorum
Dua diye seni dilesem senden; tereddüt etmeden kabul olur musun?
Gözlerinde boğuldum aşka; yüreğimin sahibi, son nefesim olur musun?